Epiloog van deze korte vakantie in Florida

7 mei 2017, de dag dat Feyenoord kampioen kan worden van Nederland en deze volgevreten, zelf genoegzame luie miljonairs zitten vandaag effe niet in de wedstrijd. Ga je als elftal schamen in de hoek en met pek en veren door Rotterdam zou ik zeggen. En dat terwijl ik helemaal geen voetbalfan ben. Maar het is typisch Nederland, er valt iets te winnen en dan geeft men niet thuis. Echt beschamend voor alle echte fans die veel tijd, geld en liefde in de club steken. Ik zou zeggen de mannen uit de bus laten stappen bij de Kuip en even een goed gesprek laten voeren met de harde kern. Tja dat mag natuurlijk niet, de tere zieltjes van de heren kunnen dat niet aan. Een schop onder hun reet en een maand rond komen van een WW uitkering dat doet mensen schrikken. Giovanni aan de slag met dit luie volk! Zo dat was dat.
Zoals ik gisteren al schreef zijn we bij de Florida Mall geweest en ja de extra koffer is nu vol. Op de terug reis zijn we gaan eten bij het restaurant Thank God It’s Friday (Goddank het is vrijdag en dat terwijl het zaterdag is) en daar hebben we een steak op met een marinade van Jack Daniels en dat was geweldig. De steak daar zou men in Nederland nog iets van kunnen leren. Kwaliteit was uitmuntend en de hoeveelheid meer dan genoeg. In Nederland moeten de deuren dicht blijven anders waait de biefstuk van tafel, maar daar hebben ze in States echt een hele andere beleving bij. De Jack Daniels saus was perfect en zelfs José was zeer gecharmeerd van deze saus. De les die we hebben geleerd is dat we een volgende keer bij een bezoek aan een restaurant een fleece meenemen. De airco stond volgens ons op min 5 god gloeiend wat was het daar koud. Na het eten hebben we 30 minuten in de file gestaan om van de parkeerplaats af te komen. In de USA heb je gelijkwaardige kruispunten waar de eerste als eerste weg mag rijden en dat gaat door tot nr. 4 en dan volgt de zelfde procedure. En het mooie is dat echt niemand voordringt. Zouden we misschien ook eens in Nederland kunnen proberen. Lijkt mij echt zo’n VVD item. Ik vrees met grote vrezen dat er doden gaan vallen. Anyway na veel na U , na U geeft José gas en we zitten weer op de Interstate nr. 4 richting huis. We komen thuis en doen vooral niets meer. Morgen de laatste dag in dit fantastische huis voorzien van alle gemakken die je maar kan bedenken. Ja, dat hebben we er zelf ingebracht, en dan is de koek weer op.
We hebben vandaag nog wat zaken gedaan zoals spandraden getrokken om de wildgroei van de planten aan de scheidingmuur in te tomen en dat is gelukt. Daarna gezwommen in het zwembad en nu ligt José heerlijk in de zon om nog even bij te kleuren en ik ben nu even bezig met het laatste verslag. José heeft de Chinese roos geplant en ik heb deze vakantie niet met een spade in de hand gestaan. De koffer is gepakt, alle privé spullen die wij hier zelf gebruiken hebben we weer in de eigenaarskast opgeborgen. Maandag 8 mei vliegen we terug naar Nederland. Zoals ik al heb geschreven zouden we nog wel langer willen blijven maar dat gaat niet in verband met andere verplichtingen. Ik kan mij heel goed voorstellen hoe het is als je niet meer hoeft te werken. Nog 9 jaar en 6 maanden en ik tel nu al af. Mits de regering weer niet anders beslist. Let wel ik heb geen hekel aan mijn werk maar dit leven is echt fantastisch!! Lieve volgers tot zover en jullie kennen het verhaal met die olifant met de hele lange slurf die zomaar een verhaaltje uitblaast. Nou bij dezen, dank voor jullie reacties en het volgen en we gaan elkaar in Nederland weer zien en spreken. Dinsdag staan we om 07.00 uur Nederlandse tijd weer op Schiphol. Groetjes vanuit een nog steeds warm en zeer droog Florida.